| SinterklaasgedichtSinterklaas mag ik mijn schoentje zetten?Al ben ik dan een volwassen mens, Er zijn nog zoveel onvervulde dromen, Ik schrijf ze voor u neer als wens. Kunt u misschien zorgen voor voldoende eten? Voor al die mensen met een hongerige maag. Ze worden door zovelen vergeten, En u weet: de hulpdiensten werken traag. Een beetje troost kunt u vast wel missen, Voor zieken en bejaarden overal. De familie ziet ze vaak als hindernissen, Vaak zitten ze in een heel diep dal. Heeft u nog wat extra's over? Voor de armen van vandaag? Hun kasboek is net als getover, Zovelen zien hen als plaag. Wat dacht u van een beetje vrede, Om te verjagen al die haat? Hele volken hebben zoveel geleden, Teveel legers staan er paraat. Vergeet u alstublieft niet de kinderen, Hun wereld is al zo verpest. Geef ze een toekomst om op te hopen, Want dat is het enige wat hen rest. Al vervult u maar een heel klein beetje, Wat zou ik dan dankbaar zijn. Ik zet mijn schoen nu op een kleedje, En zing mijn liedjes in de maneschijn. Volgende gedicht: De maand van Sinterklaas |