Sinterklaasgedichten
 
Sinterklaas mag ik mijn schoentje zetten?
Al ben ik dan een volwassen mens,
Er zijn nog zoveel onvervulde dromen,
Ik schrijf ze voor u neer als wens.
Kunt u misschien zorgen voor voldoende eten?
Voor al die mensen met een hongerige maag.
Ze worden door zovelen vergeten,
En u weet: de hulpdiensten werken traag.
Een beetje troost kunt u vast wel missen,
Voor zieken en bejaarden overal.
De familie ziet ze vaak als hindernissen,
Vaak zitten ze in een heel diep dal.
Heeft u nog wat extra's over?
Voor de armen van vandaag?
Hun kasboek is net als getover,
Zovelen zien hen als plaag.
Wat dacht u van een beetje vrede,
Om te verjagen al die haat?
Hele volken hebben zoveel geleden,
Teveel legers staan er paraat.
Vergeet u alstublieft niet de kinderen,
Hun wereld is al zo verpest.
Geef ze een toekomst om op te hopen,
Want dat is het enige wat hen rest.
Al vervult u maar een heel klein beetje,
Wat zou ik dan dankbaar zijn.
Ik zet mijn schoen nu op een kleedje,
En zing mijn liedjes in de maneschijn.

Volgende gedicht: De maand van Sinterklaas
Vorige gedicht: Lieve Sinterklaas

Sinterklaasgedichten | Contact | Meer